Poetry Revisited: Mis Mai – To May by Daniel Evans

Mis Mai (o Gwinllan y Bardd: 1831) Mor dêg a hyfryd ydyw Mai, Pob peth heb’drai sy’n ddedwydd,— Mor hardd eu drych yw bloda’'r drain A geir yn gain ar gynnydd,— Aderyn bach, mor bêr dy big, A’th gân ar frig y gwinwydd. Y ddaear rwydd sydd oll yn wres, A glân yw tês y glennydd,— Mor fwyn y gwenyn sydd yn gwau, Gan sugno diliau'r dolydd. Ac arwain adre ‘u llwythau llawn Ar dynnion iawn adenydd. Mor lwys a llon yw meillion Mai, Y lili a’i chwiorydd,— Fel llawn yr afon pan bo lli’, Llawn clod a bri yw’r bröydd: A daethost tithau ‘nol yn iach, Gu wennol fach I’n gweunydd. Mor felus clywed llais y gôg, A gweled clôg y coedydd, Mewn llawen fraint a’u lliw yn frith, Ac arnynt wlith boreuddydd,— A gwrando wrth fachludiad sêr Ar ganiad pêr uchedydd. I roeso Mai, O deued myrdd, A’i wên yn wyrdd ar wawrddydd;— E ddarfu’r gauaf oer ei naws Fu’n hir yn draws-reolydd, Mae Mai mewn braint uwch unrhyw bris, Y goreu Fis i faesydd. Coroner Mai trwy’r byd ar g’oedd Yn ben y miaoedd mwynrydd A blodau teccaf trwy y tir, Nes byddo’n wir ysblennydd,— A doed i ganu ‘i fawl yn ffrwd Mewn cariad brwd bob prydydd. Daniel Evans (1792-1846) Clerigwr a bardd o Gymru

To May (from The Bard’s Vineyard: 1831)                      How fair and fragrant art thou, May! Replete with leaf and verdure, How sweet the blossom of the thorn Which so enriches nature, The bird now sings upon the bush, Or soars through fields of azure. The earth absorbs the genial rays Which vivify the summer, The busy bee hums on his way Exhausting every flower, Returning to its earthen nest Laden with honied treasure. How cheerful are the signs of May, The lily sweet and briar, Perfuming every shady way Beside the warbling river; And thou, gay cuckoo! hast returned To usher in the summer. How pleasant is the cuckoo’s song Which floats along the meadow, How rich the sight of woodland green, And pastures white and yellow, The lark now soars into the heights And pours her notes so mellow. To welcome May, let thousands hie At the sweet dawn of morning, The winter cold has left the sky, The sun is mildly beaming, The dew bright sparkles on the grass, All nature is rejoicing. Let May be crown’d the best of months Of all the passing year, Let her be deck’d with floral wreaths, And fed with juice and nectar, Let old and young forsake the town And shout a welcome to her. Daniel Evans (1792-1846) Welsh cleric and poet Translation as found in John Jenkins, Esq. (ed.): The Poetry of Wales. London 1873